تجربه زیستی معتادان از ننگ اجتماعی

هدف: ننگ اجتماعی دربیماران مبتلا به اعتیاد موجب بروز عوارض متعددی برای آن ها و سیستم درمانی شان شده است. هدف از مطالعه حاضر، تشریح تجربیات درک شده این بیماران از ننگ اجتماعی در ارتباط با خانواده و سایر اقشار جامعه بود. روش: این پژوهش به صورت کیفی و با استفاده از مصاحبه های نیمه عمیق بر روی 61 بیمار مبتلا به اعتیاد که در محدوده سنی 25 تا 47 سال بودند از دو مرکز ترک اعتیاد در سال 96-1395 در شهر کرمان انجام گرفت. داده ها به دست آمده به روش پدیدار شناسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج تحلیلی حاکی از بدست آمدن دو مضمون عمده شامل مفاهیم بیرونی ننگ اجتماعی (نگاه سرزنش آمیز به بیماران، قضاوت نادرست و برچسب زنی، رفتارهای اجتنابی، بیکاری و اخراج) و مفاهیم درونی ننگ اجتماعی (خودداری از مراجعه به مراکز پزنکی و درمانی، پنهان نگه داشتن بیماری، خودداری از ازدواج، نا امیدی به زندگی) ارائه گردید.

نتیجه گیری: سرزنش به همراه طرد بیماران از جمله تجربیات مطرح اکثر آن ها بود این مطالعه بر لزوم تلفیق آموزش های کاهش استیگما با کمک آموزش های ترک اعتیاد و با استفاده از تئوری های تغییر رفتار در جامعه تاکید داشت و هم چنین نتایج نشان دهنده این نکته می باند که در عرصه اجتماعی افراد معتاد نیازمند حمایت های مادی، عاطفی و اجتماعی اعضای جامعه و خانواده می بانند و بایستی نگرش افراد جامعه را نسبت به اعتیاد و افراد معتاد تغییر داد.