مقایسه رضایت از زندگی دانش آموزان دختر ورزشکار و غیرورشکار ابتدایی دور دوم شهر کرمانشاه

یکی از شاخص های بهداشت روانی میزان رضایت از زندگی است. منظور از رضایت زندگی، نگرش فرد، ارزیابی عمومی نسبت به کلیت زندگی خود و یا برخی از جنبه های زندگی مانند زندگی خانوادگی و تجربه آموزشی است. به طورکلی رضایتمندی از زندگی عبارتست از تصور مثبت و احساس خوشایندی که هر فرد با توجه به ارزش ها، نیازها و آرزوهای خود نسبت به قلمروهای گوناگون زندگی دارد. احساس خرسندی و رضایت از جنبه های زندگی، از مؤلفه های نگرش مثبت افراد نسبت به جهانی است که در آن زندگی می کنند. رضایت از زندگی با ارزش ها ارتباط نزدیک اما پیچیده ای دارد و معیار هایی که افراد بر پایه آن درک ذهنی خود را از خوشبختی ارزیابی می کنند متفاوت است. در مورد رابطه فعالیت های ورزشی با رضایت از زندگی پژوهش های اندکی وجود دارد، اما در معدود پژوهش هایی که صورت گرفته است، نتایج نشان داده اند که فعالیت های فیزیکی و ورزشی رابطه مثبتی با رضایت از زندگی دارد. در این پژوهش 90 دانش آموز دختر ورزشکار و غیرورزشکار به طور تصادفی انتخاب شدند. فعالیت ورزشی یا عدم آن در دو گروه به حداقل در 2 سال گذشته مربوط می شد. از پرسشنامه مقیاس رضایت از زندگی دانش آموزان slss برای سنجش رضایت از زندگی استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر روشن ساخت میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر ورزشکار نسبت به دانش آموزان دختر غیرورزشکار به طور معناداری بیشتر بود.