اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش درماندگی روانشناختی معتادان

اعتیاد به مواد مخدر مشکل پیچیده ای است که کیفیت زندگی را کاهش داده و درماندگی های روانشناختی را در مبتلایان موجب می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش درماندگی روانشناختی معتادان بود. روش پژوهش شبه تجربی و طرح انتخابی برای اجرا نیز طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را معتادان مرکز کاهش آسیب کرج در سه ماه چهارم سال 1395 تشکیل می دادند. 26 نفر از این افراد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (13 نفر برای هر گروه). گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (dass) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ancova) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش ذهن آگاهی به طور معناداری در کاهش درماندگی های روان شناختی مبتلایان مؤثر بوده است (0.01(p<. ازاین رو توصیه می شود با آموزش مهارت های ذهن آگاهی به این گروه از مبتلایان، از مشکلات روانشناختی مبتلا به در آن ها کاسته شود.