رابطه هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشکده دندانپزشکی اصفهان در سال تحصیلی 94-93

مقدمه: زندگی تحصیلی، از مهم ترین ابعاد زندگی افراد است که تأثیر بسزایی بر ابعاد دیگر زندگی دارد. هوش هیجانی از مؤثرترین عوامل کسب موفقیت در عملکرد تحصیلی افراد است. هدف مطالعه تعیین ارتباط هوش هیجانی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دکترای عمومی دندانپزشکی اصفهان بود.

مواد و روش ها: در این طرح توصیفی از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار آن استفاده شد که شامل مشخصات دموگرافیک و سؤالات هوش هیجانی با 5 مؤلفه (درون فردی، بین فردی، سازگاری، مدیریت استرس و خلق عمومی) می باشد. پرسشنامه بصورت تصادفی در اختیار 156 نفر دانشجوی دانشکده دندانپزشکی اصفهان قرارداده شد. معدل دانشجویان بعنوان شاخص وضعیت تحصیلی در نظر گرفته و نمره گذاری براساس طیف لیکرت 1 تا 5 تعیین شد. داده ها توسط آنالیزهای آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (0.05=α).

یافته ها: نمره کل هوش هیجانی زنان (71) 223 و مردان (43) 218.95 بود. نمره کل هوش هیجانی افراد مجرد (91) 223.31 و بیشتر از متأهلین (23) 218.13 بود. از نظر نوع سکونت بیشترین میانگین مربوط به افرادی بود که خانه شخصی داشتند (63) 224.12 و کم ترین مربوط به خانه استیجاری بود (15) 209.73. عزت نفس، تحمل فشار روانی، شادمانی، همدلی و انعطاف پذیری با عملکرد تحصیلی ارتباط معنی داری داشت (0.000p-value<). رگرسیون نشان داد خرده مقیاس خودآگاهی هیجانی (0.014(p=، عزت نفس (0.041=p) و شادمانی (0.024(p= در حضور سایر شاخص ها و ویژگی های دموگرافیک با عملکرد تحصیلی ارتباط معنی داری داشتند (0.770=(r.

نتیجه گیری: نمره کل هوش هیجانی دختران بیشتر از پسران بود. بین عملکرد تحصیلی دانشجویان و نوع سکونت شخصی و زندگی با خانواده تفاوت معناداری وجود داشت. بین خرده مقیاس های خودآگاهی، عزت نفس، شادمانی و عملکرد تحصیلی رابطه معناداری وجود داشت.