تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی بر کفایت اجتماعی کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری خاص

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی بر کفایت اجتماعی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص بود. طرح پژوهش حاضر نیم آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. نمونه پژوهش 30 دانش آموز مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری خاص شهرستان رشت در سال تحصیلی 1396-1395 بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (1990) استفاده شده است. آموزش مهارت های اجتماعی – هیجانی به صورت گروهی در 12 جلسه برای گروه آزمایش ارایه شد. نتایج تحییل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی، کفایت اجتماعی را در کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری خاص افزایش می دهد (0.001(p<. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای برای این کودکان به عنوان بخش مهمی از درمان دارد.