تاثیر تصویرسازی ذهنی بر کیفیت یادگیری دانشجویان

مقدمه: یکی از مهم ترین مباحث چالش برانگیز که در سال های اخیر توجه متخصصان روان شناسی و علوم شناختی را معطوف به خود کرده است یادگیری، مکانیسم های دخیل در آن و استفاده بهینه از ظرفیت کلی حافظه می باشد. نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که روش های متنوعی برای افزایش یادگیری و بازیابی مناسب اطلاعات از حافظه بلندمدت وجود دارد. از جمله این روش ها می توان به روش تصویرسازی ذهنی اشاره کرد. در فرایند تصویرسازی ذهنی اطلاعاتی که از حافظه کوتاه مدت به بلندمدت منتقل می شود به صورت کدهای تصویری تعریف می شود که امکان بازیابی مناسب و به موقع آن ها را از حافظه بلند مدت به حافظه کوتاه مدت فراهم می آورد.

روش: این پژوهش از نیمه تجربی (پس آزمون با گروه کنترل) بود. نمونه گیری در این پژوهش از نوع هدفمند بود که در آن 24 نفر از دانشجویان رشته روان شناسی شرکت داشتند که در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده بودند (هر گروه 12 نفر) گروه ازمایش در 5 جلسه 2 ساعته با استفاده از روش تصویرسازی ذهنی و گروه کنترل تحت آموزش به وسیله ارائه متن نوشتاری و تصویری قرار گرفتند در پایان از هر دو گروه آزمون مشترکی گرفته شد و نتایج به وسیله نرم افزار spss و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها و نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که نمرات دانشجویان گروه آزمایش بیشتر از نمرات گروه کنترل شده است و در سطح (5%(p< معنادار است بنابراین روش تصویرسازی ذهنی موثرتر از روش آموزش سنتی (ارائه متن نوشتاری و تصویری) برای افزایش یادگیری دانشجویان بوده است.

بحث: یافته های این پژوهش نشان می دهد که می توان از روش های نوین روان شناختی از جمله تصویرسازی ذهنی در کنار روش های متداول آموزشی برای افزایش کارآیی و یادآوری بهتر مطالب سود جست.