بررسی نقش ابعاد فعالیت جسمانی و کیفیت زندگی در افسردگی سالمندان

دوران سالمندی، با توجه به زوال عقلی، افول توان بدنی و کاهش قدرت سازگاری در برخورد با مسائل مختلف و هم چنین خارج شدن از مرکز فعالیت و توجه، با اختلالات و مشکلات گسترده روانی همراه است. یکی از شایع ترین مشکلات دور ه سالمندی، افسردگی است؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش ابعاد فعالیت جسمانی و کیفیت زندگی در افسردگی سالمندان است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سالمندان شهرستان ارومیه شامل می شود. با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی- مورگان و با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 380 سالمند بالای 60 سال انتخاب و از آن ها خواسته شد، پرسشنامه های افسردگی بک، کیفیت زندگی sf-36 و پرسشنامه فعالیت بدنی بک را تکمیل نمایند. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی با افسردگی رابطه منفی و معنی دار برقرار است (0.01(p<. هم چنین از ابعاد فعالیت جسمانی بین اوقات فراغت و ورزش با افسردگی (0.01(p< و بین کار و افسردگی (0.05(p< رابطه معنی وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره، نشان داد که کیفیت زندگی و ابعاد فعالیت جسمانی در مجموع 0.048 از مجموع واریانس افسردگی در سالمندان را پیش بینی نمودند. با توجه به نتایج، می توان نتیجه گرفت که با بهبود کیفیت زندگی در سالمندان و تقویت روحیه تلاش، کار، ورزش و هم چنین افزایش تنوع اوقات فراغت در ابعاد مختلف، از به وجود آمدن مشکلات و اختلالات روانشناختی در آنان کاست و در نتیجه سلامت روان آنان را ارتقا نمود.