رابطه بین سبک های فرزند پروری و باورهای مذهبی با سوء مصرف مواد

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های فرزند پروری و باورهای مذهبی با سوء مصرف مواد انجام شد.

روش شناسی: جامعه پژوهشی شامل کلیه خانواده های شهر قم هستند که از میان آن ها 150 خانواده به روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش تحقیق با توجه به هدف پژوهشی از نوع توصیفی- پیمایشی بوده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سبک فرزند پروری آلاباما (apq) (فرم والدین)، پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه غربالگری سوءاستفاده مواد (20dast) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد که بین سبک های فرزند پروری و باورهای مذهبی با سوء مصرف مواد رابطه معناداری وجود دارد و سبک های فرزند پروری و باورهای مذهبی شاخص خوبی برای پیش بینی سوءمصرف مواد هستند. به این معنی که متغیرهای پیش بین (سبک فرزند پروری و باورهای مذهبی) 45.7 درصد و اریانس سوء مصرف مواد را پیش بینی می کنند. مشارکت والدین، فرزندپروری مثبت، ضعف در نظارت و برخورد، تنبیه بدنی و باورهای مذهبی قوی (جهت گیری درونی و بیرونی) با متغیر اعتیاد رابطه معنادار و منفی دارد. در عین حال تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر باورهای مذهبی پیش بینی کننده بهتری برای متغیر ملاک می باشند.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری والدین و باورهای مذهبی قوی می تواند از گرایش به مصرف مواد و سوءمصرف مواد پیشگیری کند.