بررسی آزمایشگاهی عوامل مؤثر بر مقاومت، تراکم و کارایی روسازی بتنی cbm و ارائه طرح اختلاط مناسب برای راه های اصلی

یکی از مهم ترین پیشرفت ها در تکنولوژی راه های آسفالتی، استفاده از زیرسازی و روسازی های بتنی است. در این راستا بتن cbm در نقاط مختلف دنیا مورد تأیید قرارگرفته و می توان از این نوع روسازی ویژه در راه های کشور که نیاز به حداکثر عملکرد و حداقل تعمیرات در زمان نگهداری است استفاده نمود. بدین منظور در این مقاله به بررسی عوامل مؤثر بر مقاومت، تراکم و کارایی روسازی بتنی cbm و ارائه طرح اختلاط مناسب برای راه های اصلی پرداخته شده است. در این راستا حدود 150 نمونه بتنی استوانه ای و دیسکی با سه عیار متفاوت سیمان، پنج نسبت آب به سیمان و سه دانه بندی مجزا در نسبت مصالح سنگی تهیه و آزمایش های دانه بندی، تراکم، مقاومت فشاری و مقاومت کشش برزیلی روی نمونه ها انجام و نتایج به دست آمده تحلیل شده است. سپس با استفاده از نتایج و نمودارهای مربوطه، عوامل مؤثر بر مقاومت،تراکم و کارایی نمونه های بتنی بحث و بررسی شده است. مطابق نتایج مشاهده شد که عیار 175، نسبت آب به سیمان 0.8 و دانه بندی شامل 45% ماسه و 55% شن، موجب افزایش در مقاومت فشاری و کششی و نیز کاهش حساسیت به تغییرات رطوبتی و افزایش اطمینان خاطر در تراکم و کارایی در حین اجرا می گردد. درمجموع هدف کلی استفاده از روسازی بتن cbm، افزایش باربری و طول عمر روسازی ها و صرفه جویی در مصرف مصالح، هزینه و زمان اجرا خواهد بود.