بررسی تأثیر استفاده از دوده سیلیس بر روی پدیده ی خوردگی در بتن به وسیله ی اندازه گیری مقاومت الکتریکی بتن

امروزه بتن به عنوان پرکاربردترین ماده در پروژه های عمرانی محسوب می شود. با توجه به اهمیت دوام در بتن های مورد استفاده در سازه ها و روسازی هایی بتنی و ... سعی گردیده است تا با استفاده از روش های مختلف دوام بتن در برابر عوامل خارجی و جوی افزایش یابد. با توجه به اهمیت موضوع خوردگی در بتن به ویژه در سواحل، تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است. در این تحقیق تلاش شده است تأثیر استفاده از دوده سیلیس در میزان خوردگی بتن نشان داده شود. به همین دلیل از میزان مقاومت الکتریکی بتن به عنوان عاملی که نشان دهنده ی پتانسیل خوردگی در بتن می باشد استفاده شد. به این منظور از درصدهای مختلف دوده سیلیس در بتن استفاده گردید. این درصدها عبارت بودند از 5%، 10%، 15%، 20%، 25%، 35% و 50% علاوه بر اندازه گیری مقاومت الکتریکی، میزان اسلامپ نمونه ها،مقاومت فشاری، میزان جذب آب 1ساعته و 48 ساعته و جرم حجمی نمونه ها نیز اندازه گردید. پس از رسم نمودار مقاومت الکتریکی- درصد دوده سیلیس مشخص گردید که با افزایش دوده سیلیس میزان مقاومت الکتریکی افزایش یافته و بتن دارای دوده سیلیس مقاومت بهتری در برابر خوردگی از خود نشان می دهد.