اثرگذاری فاکتورهای ایمنی در کاهش خطرات ناشی از کار در ارتفاع کارگران ساختمانی با استفاده از مدل معادلات ساختاری

رشد علمی بشر در دهه های اخیر، پیشرفت صنعتی و برخورداری از امکانات و رفاه نسبی را برای او به ارمغان آورده ولی پایه گذار معضلی جدید به نام حوادث نیز شده است، به طوریکه امروزه حوادث شغلی یکی از مهم ترین مشکلات کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه محسوب می شود. در مطالعه حاضر به منظور بررسی بررسی نقش فاکتورهای موثر ایمنی در کاهش خطرات ناشی از کار در ارتفاع (مطالعه موردی کارگران ساختمانی در استان مازندران)، پس از بررسی مطالعات انجام شده در داخل و خارج از کشور در زمینه ایمنی، عوامل مؤثر بر عملکرد ایمنی کار در ارتفاع شناسایی شدند. سپس برای تطبیق فاکتورهای مؤثر بر ایمنی با شرایط ساخت و ساز در استان مازندران به کمک مصاحبه با کارشناسان و صاحب نظران، برخی از فاکتورها حذف و برخی نیز اضافه گردیدند. با توجه به مدل معادلات ساختاری نسبت به ترسیم مدل مفهومی تحقیق اقدام و فرضیه مورد آزمون قرار می گیرد. در ارتباط با مدل این پژوهش نکته جالب توجه اهمیت بیشتر فاکتور مشوق در کاهش خطرات ناشی از کار در ارتفاع کارگران ساختمانی با بار عاملی 0.89 می باشد. هم چنین فاکتور خطرپذیری اثری منفی با بار عاملی 0.22- در مذل مذکور داراست. می توان اذعان داشت مجموعه وسیعی از معیارها و شاخص های برازندگی وجود دارند که می توانند برای اندازه گیری کل مدل مورد استفاده قرار گیرند.