مطالعه رابطه عوامل فردی و سازمانی با مقاومت در برابر تغییر و تحول سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان بانک مرکزی ایران)

هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه عوامل فردی و سازمانی با مقاومت در برابر تغییر و تحول سازمانی در میان کارکنان بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت گرداوری داده ها توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنان بانک مرکزی ایران بوده و نمونه آماری مورد استفاده متشکل از 292 تن می باشد که این تعداد از طریق فرمول کوکران تعیین گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مقاومت در مقابل تغییر سازمانی بر اساس پیشینه و ادبیات پژوهش است که روایی آن از نوع صوری و محتوایی از نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 0.79 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین) و فرضیه ها به وسیله آمار استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن است که مقاومت در برابر تغییر با متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنسیت، تحصیلات، سابقه کار) رابطه ندارد. هم چنین رابطه ای بین پست سازمانی، نوع استخدام، فرهنگ قومی، ارتباطات سازمانی و مقاومت در برابر تغییر وجود ندارد. اما بین مقاومت در برابر تغییر و ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی رابطه معنادار وجود دارد.