ارائه چارچوب مفهومی برای سکوت سازمانی

امروزه با گسترش تکنولوژی و افزایش روزافزون آن، باعث ایجاد رقابت جهانی بین جوامع مختلف برای دستیابی به جدیدترین متدهای فنآوری و استفاده از با صرفه ترین منابع سازمانی که از مهم ترین آن ها منابع انسانی موجود در سازمان و بلاخص افراد خلاق، کارآفرین و صاحبان اندیشه های نو می باشد. با توجه به اینکه موضوع سکوت سازمانی در جوامع علمی و سازمانی ایران موضوعی جدید و ناآشنا به شمار می آید و کمتر ادبیات و پژوهشی را در این خصوص می توان یافت، این مقاله به دنبال آن است تا با مرور تاریخچه و ادبیات پیشین سکوت سازمانی، مفهوم، عوامل موثر، ابعاد و پیامدهای آن را تعریف و تبیین کند. عوامل موثر شناسایی شده بر سکوت شامل: عوامل مدیریتی، فرهنگی، سازمانی و فردی است. هم چنین پیامدهای بسیاری شناسایی شده پیامد فرهنگی_ اجتماعی، پیامد فردی و پیامد سازمانی است. مدیران در سازمان ها باید این پدیده شایع را با دقت بیشتر مد نظر قرار داده و با توجه به متغیرهای ایجاد کننده آن در این مقاله به ارزیابی سازمان خود پرداخته و در صورت وجود این سری شرایط، به اصلاح آن ها بپردازند. نکته حائز اهمیت همان انگیزه های مختلف کارکنان است که باعث ایجاد سکوت آن ها خواهد شد و این امر بازدارنده اطلاعات، نظرات و عقاید خود و امتناع ورزیدن آن ها از بیان نقاط ضعف موجود در سازمان می باشد.