بررسی رابطه مدیریت استعداد و سرمایه اجتماعی بر یادگیری سازمانی (مطالعه موردی: شهرداری های غرب استان مازندران)

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه مدیریت استعداد و سرمایه اجتماعی بر یادگیری سازمانی (مطالعه موردی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران) می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری به کمک جدول مورگان و از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه معتبر شامل پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی (2007) با پایایی 0.84 و پرسشنامه سرمایه اجتماعی (پانتام، 1995) با پایایی 0.88 و پرسشنامه یادگیری سازمانی (نیفه، 2001) با پایایی 0.81 بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل: آزمون کلموگروف اسمیرنف و آزمون ضریب همبستگی پیرسون) به کمک نرم افزار spss22 بود. یافته های تحقیق حاکی از این بود که بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی و بین سرمایه اجتماعی با یادگیی سازمانی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران رابطه معنی داری وجود داشت. هم چنین نتایج تحقیق نشان داد که از بین مولفه های مدیریت استعداد (جذب و استخدام، شناسایی کارکنان، بکارگیری استعدادها، توسعه استعداد، نگهداری استعداد) و مولفه های سرمایه اجتماعی (شبکه های اجتماعی، همکاری، تعهد، ارزش ها، روابط، فهم متقابل، اعتماد) با یادگیری سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.