اثربخشی برنامه های همانی کار و زندگی و استراتژی های تعارض فردی بر راندمان کارکنان

پژوهش حاضر به بررسی و تعریف تعادل کار و زندگی نیروی انسانی و اثرات آن بر سلامتی و بهروزی آن ها می پردازد. گرفتار شدن در دام ساعت های طولانی کار و تلاش برای رسیدن به سطح مطلوب زندگی بسیار آسان است اما در این روند، رابطه ها، رشد شخصی، سرگرمی ها اوقات فراغت و رضایت فردی فراموش می شود. نتایج نشان می دهد که افراد با نگرش مثبت و بهره مند از استراتژی های مقابله با تعارض، توانایی بیشتری برای دستیابی به بهروزی دارند. تعادل کار و زندگی سازمانی، غیرمادی بوده وارتباط مستقیمی با بهروزی کارکنان ندارد، ولی از طریق استراتژی های تعارض فردی می تواند در ارتقاء بهروزی نیروی انسانی موثر باشد.