موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل 187 نفر مدیر و 402 نفر سایر کارکنان سازمان تامین اجتماعی اصفهان در سال 1387 بود. حجم نمونه برآورد شده بوسیله فرمول حجم نمونه 107 نفر مدیر و 169 نفر از کارکنان بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه 58 سئوالی محقق ساخته بود که ضریب پایایی آن 0.82 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصله از ابزار اندازه گیری از روش های آماری t تک متغیری و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد: میانگین حاصله در پنج موانع اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان، عدم کفایت آموزش و شناخت مدیران و کارکنان، ساختار سلسله مراتبی و عدم انعطاف پذیری قوانین، محدودیت های مالی، رفتارهای سازمانی نهادینه شده و سبک و شیوه مدیریتی مدیران، بزرگ تر از سطح متوسط (3) بود. f مشاهده شده در سطح 0.05p≤ تفاوت معناداری را بین میانگین نظرات مدیران و سایر کارکنان در خصوص موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان نشان نداد.