مدل سازی بازار مالی در مواقع بحران مبتنی بر تئوری بازی ها

در این مقاله، به مدل سازی بازار مالی با استفاده از تئوری بازی ها پرداخته شده است. به عنوان مطالعه ی موردی، عملکرد و رقابت سه بازیکن دولت بانک مرکزی و سفته باز در کشور ایران در یک دوره پنجساله (88-1384) مورد بررسی قرار گرفته و از تئوری بازی ها به عنوان یک ابزار تصمیم گیری برای دستیابی به وضعیتی که رضایت هر سه بازیکن را برآورده کند استفاده شده است. هدف از انجام این تحقیق استفاده از تئوری بازی ها در مواقع بحران در تحلیل کنش و واکنش بین بازیکنان (بین بانک مرکزی، دولت و سفته بازان) در بازار اوراق مشارکت و تحلیل آثار سیاست های پولی بانک مرکزی با عنایت به تعاملات متقابل اجزای بازار اوراق مشارکت می باشد. بازی میان این سه بازیکن در حالت ایستا مورد بررسی قرار می گیرد. این مطالعه سعی دارد اثرات متقابل بین سیاست پولی و مالی را، با تاکید بر نقش اوراق مشارکت، در چارچوب بازی غیر همکارانه متشکل از سه بازیکن دولت، بانک مرکزی و سفته باز بررسی کند. وقتی که سه بازیکن ضرر و زیان خود را تنها با در نظر گرفتن اهدافشان به حداقل می رسانند. راه حلیست که به عنوان راه حل نش شناخته می شود. در این تحقیق، ابتدا به وسیله نرم افزار میپل تمام مدل های مورد نظر (توابع هزینه و تعادل نش) برای سه بازیکن به دست آمده و سپس با استفاده از تحلیل حساسیت در گمز نشان دادیم وقتی از راه حل نش استفاده شود یک حداقل ضرر زمانی یافت می شود، که سیاستگذار پولی بتواند به طور مستقل از طریق بازار اوراق قرضه جلوی افزایش نرخ بهره را بگیرد. و به این معناست که با افزایش وزن اوراق مشارکت در تابع هدف خود و اهمیت دادن به این بازار نرخ بهره را برای افزایش رفاه کنترل کند.