اثر چیدمان مهاربند بر عملکرد لرزه ای سیستم مهاربند همگرای ویژه

قاب مهاربند همگرای ویژه یکی از سیستم های مقاوم در برابر زلزله است که به دلیل سختی ارتجاعی بالا، سهولت اجرا و عملکرد لرزهای نسبتاً مناسب در هنگام زلزله، در مناطق با خطر لرزه خیزی بالا استفاده می شود. هدف از این پژوهش درک عمیق تری از تأثیر چیدمان مهاربند بر رفتار قاب مهاربند همگرای ویژه است. در این راستا، 7 قاب مهاربند همگرای ویژه با چیدمان متفاوت با 4 و 8 طبقه ارتفاع بررسی شدند. در 7 چیدمان منتخب، مهاربند 8-شکل، x دوطبقه و ابر مهاربند؛ طول دهانه مهاربند و قرارگیری مهاربند در دو دهانه متوالی یا دو دهانه جداگانه مورد ارزیابی قرارگرفت. قاب ها طبق آیین نامه 7 asce بارگذاری و بر اساس آیین نامه 360 aisc و aisc 341 طراحی شدند. مقاطع قاب مهاربندی به گونه ای انتخاب شدند که تا حد امکان به ظرفیت موردنظر نزدیک باشند. مدل سازی در نرم افزار opensees با اعمال اثرات غیرخطی ماده و جابجایی مبتنی بر نتایج آخرین پژوهش ها در زمینه مدل سازی رفتار مهاربند، ورق های اتصال و با در نظر گرفتن اثرات خستگی، کمانش و پس از کمانش در مهاربندها انجام گرفت. اثر چیدمان مهاربند روی مقدار فولاد مصرفی، سختی و رفتار لرزه ای قاب با استفاده از مدل رفتاری دقیق در محدوده جابجایی هدف موردبررسی قرارگرفت. برای رسیدن به مقایس های جامع و اصولی میان پیکربندی ها و هندسه متفاوت قاب های مهاربندی همگرای ویژه، از تحلیل استاتیکی غیرخطی استفاده گردید. با استفاده از نتایج این تحلیل، مقدار کرنش محوری به وجود آمده در مهاربند کششی و هم چنین دوران مفصل خمیری حاصل در وسط مهاربند فشاری قاب ها اندازه گیری و باهم مقایسه شدند. نتایج چنین تحقیقی می تواند به عنوان معیاری فنی در جهت انتخاب چیدمان مناسب مهاربندها در طراحی سازه ها مورد استفاده قرار گیرد.