بررسی عملکرد جداساز لرزه ای طبقه در ترکیب با آلیاژهای حافظه دار شکلی در سازه های فولادی

امروزه طراحی جداسازهای لرزه ای در طبقات، در ساخت برخی ساختمان های خاص بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هنگامی که جداساز پایه با مشکلاتی ازقبیل ساخت این نوع ساختمان ها در کنار دریا و یا مناطق پرجمعیت شهری روبه رو است، می توان از مزایای این نوع جداسازها برای بهبود عملکرد ساختمان ها استفاده کرد. با این وجود، جداسازهای لرزه ای دارای محدودیت هایی از قبیل ناپایداری در تغییر شکل های بزرگ، جابجایی پسماند و نیاز به تعویض پس از زلزله های شدید هستند. استفاده از آلیاژهای حافظه دار شکلی با توجه به خواص منحصر به فردی که دارند، به عنوان راه حلی مناسب برای غلبه بر این نواقص درنظر گرفته می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر ترکیب آلیاژهای حافظه دار شکلی و جداسازهای لرزه ای طبقه در ساختمان های فولادی است. به همین منظور، سازه ی 9 طبقه ی فولادی همراه با ترکیب جداساز لرزه ای طبقه و آلیاژهای حافظه دار شکلی مدل سازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشاندهنده ی آن است که استفاده از این آلیاژها در جداسازهای لرزه ای طبقه باعث کاهش جابجایی در تراز جداساز، و افزایش اتلاف انرژی می شود و می توان آن را به عنوان سامانه ای مطلوب در مهار سازه ها در نظر گرفت.