بررسی مساله ضرورت طراحی مجموعه اقامتی-تفریحی بارویکرد باغ ایرانی برای جذب گردشگر( مطالعه موردی شهر اصفهان)

در چند دهه اخیر مردم شاهد رشد چشمگیر گردشگری در جهان بوده به گونه ای که امروزه گردشگران از درآمد و اوقات فراغت بیشتری برخوردارند. از سوی دیگرتغییرات در سبک زندگی افراد تغییر سلایق و ذائقه ها و نیز ظهور مقصد های گردشگری جدید سبب پیدایش گردشگری متنوعی شده است. شایان ذکر است باغ و باغ سازی از دیرینه ترین روزگار در میان تمدن های گوناگون وجود داشته و نزد ایرانیان از جایگاه و مرتبه ویژه ای برخوردار بوده است به گونه ای که ایرانیان پایه گذار سبکی از باغ آرایی در جهان هستند. امروزه جایگاه شهر اصفهان و جاذبه های توریستی فراوان و کم نظیر این شهر تاریخی با معماری منحصر به فرد، نیاز آن را به ساخت مجموعه های اقامتی-تفریحی بیشتر می کند. لذا با توجه به این که اصفهان باغ شهر بوده است طراحی مجموعه های اقامتی تفریحی با محوریت باغ ایرانی یکی از ضروریات این پژوهش است که در این میان تجزیه و تحلیل و به کارگیری ویژگی های منحصر به فرد معماری اصفهان می تواند به طراحی این مجموعه کمک نماید. بنابراین در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از ویژگی های باغ ایرانی هم چون تقارن، مرکزیت، ریتم، استقلال و تشخیص فضاها به خلق فضای جدیدی پرداخت تا هم مکان مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت باشد و هم فرهنگ غنی و ویژگی های معماری گذشته اصفهان را به گردشگر منتقل نماید. روش تحقیق به کار رفته از نوع کیفی و به شکل تحقیقی-توصیفی می باشد .شایان ذکر است هدف این پژوهش بازیابی نقش از دست رفته یا زوال یافته باغ ایرانی به منظور بازگرداندن باغ ایرانی به عرصه معماری و شهرسازی معاصر و انطباق آن با نیازهای نوین زندگی و در عین حال تداوم نقش و کارکردهای اکولوژیک آن در قالب اندیشه باغ های موضوعی است.