تاثیر بام سبز بربهینه سازی مصرف انرژی

همان گونه که می دانیم با انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی- تکنولوژی در عرصه معماری، معماری بومی اقصا نقاط دنیا که با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سر بر می افراشت به دست فراموشی سپرده شد. معماری مدرن نیز که زاده این تحولات بود، به طور کل بستر شکل گیری معماری را نادیده گرفت. پیشرفت های عظیم تکنولوژی استخراج نفت و سایر ذخایر زیرزمینی نیز استفاده هر چه بیش تر از منابع تجدیدناپذیر را فراهم آورد. بنابراین با وجود منابع سوختنی فراوانی که در دسترس بود، تامین نیازهای گرمایشی به راحتی میسر شد. دهه هفتاد را می توان دهه آگاهی یافتن از بحران های زیست محیطی نامید که عکس العمل هایی را در دنیا ایجاد نمود، که معماری پایدار یکی از آن هاست، که حاصل شناخت عمیق نسبت به محیط پیرامون بوده است. از آن جا که طبق آمار 50 درصد ذخایر سوختنی در ساختمان ها مصرف می شد، بنابراین پیدا کردن راه حل برای این معضل بدیهی شد. نکته دیگر اینکه، علاوه بر توجه به طبیعت؛ توجه به انسان نیز در راس این مورد قرار گرفت. انسانمدون که در راس جوامع صنعتی به ابزار تبدیل شده است، نقطه اصلی توجه توسعه پایدار است. می توان گفت طراحی پایدار و توسعه پایدار، به خاطر ابعاد انسان مدارانه و انسان گرایانه، ارزش و اعتبار خاصی یافته است. یکی از راهکارهایی که برای کاهش مصرف انرژی در کلان شهرها پیشنهاد می شود، احداث بام سبز است. بام سبز چنان چه به طور صحیح طراحی و اجرا شود و در آن ملاحظات اقلیمی در نظر گرفته شود علاوه بر مزایای مختلف می تواند تا حد زیادی به کاهش مصرف انرژی کمک کند. در این تحقیق مزایای بام سبز مورد ارزیابی قرار گرفته و برای اثبات این فرضیه که بام سبز و چگونگی طراحی آن نقش موثری در کاهش انتقال حرارت دارد؛ سه نمونه بام معمولی، بام سبز معمولی، بام سبز با جزییات اجرایی خاص آنالیز شده و انتقال حرارت آن ها مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفت و معلوم شد که بام سبز نسبت به بام معمولی 50 درصد انتقال حرارت کم تری دارد و بام سبز با لایه فایبر گلاس نسبت به بام سبز اجرایی 40 درصد بهینه سازی شده است. سایه اندازی و خنک تبخیری گیاهان و هم چنین لایه های سقف به عنوان عایق موثری در کاهش انتقال حرارت دارند.