بررسی خنثایی سیاست پولی و مالی در اقتصاد ایران با استفاده از روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط

این مقاله طبق رویکرد مک گی-استیاک به دنبال بررسی خنثایی یا ناخنثایی سیاست های پولی و مالی است. برای این منظور از داده های سالانه طی دوره زمانی 95-1350 برای اقتصاد ایران با استفاده از روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سیاست پولی پیش بینی شده و نشده خنثی، اما سیاست های مالی پیش بینی شده دارای اثرات مثبت و معناداری بر سطح تولید حقیقی می باشند. به طوری که یک درصد تغییر در مخارج دولت که به عنوان شاخصی برای تعیین سیاست مالی در نظر گرفته شده است منجر به 0.1 درصد تغییر در تولید ناخالص داخلی می گردد. از این رو در این رابطه ارجحیت سیاست های مالی بر پولی از لحاظ تأثیرگذاری بر سطح متغیرهای کلان اقتصادی محرز می شود و بهره گیری از این سیاست ها توصیه می شود. هم چنین با توجه به بی معنا بودن سیاست پولی پیش بینی شده و پیش بینی نشده، فرضیه ی انتظارات عقلایی را نمی توان برای اقتصاد ایران تأیید نمود.