بررسی اصول و چارچوب اقتصاد سبز در صنایع فولاد کشور ایران

اقتصاد سبز یک چارچوب به منظور بهبود رفاه و عدالت اجتماعی از طریق کاهش خطرات محیط زیستی ورفع و بهبود کمبودهای محیط زیستی ناشی از فعالیت های انسانی می باشد. به عبارت دیگر توسعه اقتصادی بر پایه توسعه پایا و آگاهی از اقتصاد بومی (سازگار با بوم) می باشد. صنعت فولاد را می توان یکی از بنیان های مهم اقتصاد در هر کشوری برشمرد، به گونه ای که حتی مصرف سرانه فولاد به عنوان شاخصی به منظور ارزیابی صنعتی بودن یک کشور مطرح است. ایران در تولید فولاد دارای جایگاه بین المللی است، به طوریکه در سال 2010 میلادی در مقام هفدهم دنیا قرار داشت و امروز ایران چهاردهمین فولادساز جهان است. صنعت ستون و پایه بسیاری از کشورها از جمله ایران است با این حال توسعه صنعت اغلب به تخریب محیط زیست منجر می شود. اما توسعه صنعت سبز فرصت های ارزشمندی را در راستای ارتقا و پایداری محیط زیست فراهم می سازد. هدف این پژوهش ارایه رویکردها و سیاست های راهبردی بمنظور حرکت به سوی اقتصاد سبز در صنایع فولاد کشور به عنوان یکی از صنایع مطرح و دارای پتانسیل بالا و روبه رشد درکشور می باشد. نتایج بدست امده لزوم اجرای رویکرد تلفیقی را جهت رسیدن به اقتصاد سبز بیان می دارد. با بهره گیری از برنامه محیط زیست سازمان ملل سیاست های چهارگانه تعریف و اقدامات مدیریتی برای هر بخش مشخص و در انتها چالش های سیاست گذاری و مدیریتی پیش روی اقتصاد سبز در صنایع فولاد شناسایی گردید و راهکارهای پیشنهادی عملیاتی جهت رسیدن به افق های بالای اقتصاد سبز عنوان گردید.