نقش میانجی عوامل سازمانی (فرهنگ، یادگیری و اعتماد سازمانی) را در رابطه بین ویژگی های شخصیت و پدیده سکوت سازمانی، در بانک مسکن شهر آمل

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری عوامل سازمانی (فرهنگ، یادگیری و اعتماد سازمانی) در رابطه بین ابعاد شخصیت و سکوت سازمانی کارکنان بانک مسکن شهر آمل می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، روش همبستگی علی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان بانک مسکن شهر آمل اعم از کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی است که تعداد آن ها 124 نفر می باشد که کل این جمعیت به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده است، پرسشنامه ها، بین آن ها توزیع، جمع آوری گردید و در نهایت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد. برای سنجش هر یک از متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های اعتماد سازمانی الونن و همکاران (2008)، پرسشنامه شخصیت سازمانی مک کری و کوستا و پرسشنامه سکوت سازمانی که توسط واکولاو بورادوس در سال 2005 ابداع گردیده، پرسش نامه فرهنگ سازمانی توسط دنیسون در سال 2000 و پرسش نامه یادگیری سازمانی استفاده شده است. در این پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی برای بررسی برازش پرسشنامه و ضریب همبستگی برای ازمون فرضیه پژوهش استفاده شده است و ابزار تحلیل داده ها نرم افزار spss و amos می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ابعاد مثبت شخصیت رابطه مثبت با عوامل سازمانی و رابطه معکوس با سکوت سازمانی دارند و ابعاد منفی شخصیت رابطه منفی با عوامل سازمانی و رابطه مثبت با سکوت سازمانی دارند.