جانشین پروری در سازمان ها: عوامل موثر و موانع پیش رو

پرورش استعدادهای انسانی رویکرد بی بدیل برای ماندگاری و کسب مزیت رقابتی سازمان ها است. برای ایجاد، تقویت و به کارگیری قابلیت های مناسب در کسب و کار، ساز و کارهای مختلفی از جمله آموزش های رسمی و غیر رسمی وجود دارد که یکی از این ساز و کارها که مورد توجه سازمان های سرآمد است، طراحی و اجرای نظام استعداد یابی و جانشین پروری است. امروزه اهمیت جانشین پروری به واسطه بازنشستگی های قریب الوقوع نیروی کار، در سطح جهان افزایش یافته است. مسئله جمعیت سالخورده یک مساله اساسی است. جدا از تفاوت های جمعیت شناختی، نیروی کار کنونی به واسطه فاکتورهای اقتصادی، اجتماعی – سیاسی و تکنولوژیکی درحال تغییر چشمگیر است؛ از این رو کمیت نیروی کار در حال کاهش و مهارت آن ها در حال کمتر شدن است، نیروها در حال جهانی تر شدن، مجازی شدن، بسیار متنوع و نیز به سوی خودمختاری هستند. لازم است کارفرمایان چگونگی مدیریت کردن استعدادهایشان را بازنگری کنند. هر چند نیاز به برنامه ریزی جانشین پروری آشکار است اما بسیاری از شرکت ها تاکیدی بر آن ندارند. موانع موجود بر سر راه برنامه ریزی جانشین پروری ممکن است توجیهی را برای عدم انجام آن فراهم آورد. این پژوهش که به شیوه مروری نوشته شده است با تاکید بر اهمیت و ضرورت جانشین پروری به عنوان یکی از محورهای مهم و اساسی در بحث مدیریت منابع انسانی، با برشمردن عوامل تاثیر گذار و تسهیل کننده در برنامه ریزی جانشین پروری، به بررسی موانع و عوامل بازدارنده در امر جانشین پروری در سازمان ها پرداخته است. برنامه ریزی جانشین پروری فراگرد آسانی نیست که بتوان آن را به سادگی برنامه ریزی کرد و به کار بست. موانع و مشکلاتی وجود دارد که اگر مد نظر قرار نگیرند و حل نشوند این فراگرد را کند و حتی محو می نمایند. البته این موانع و مشکلات متناسب با شرایط فرهنگی، استراتژیکی و وضعیت های اقتصادی سازمان ها، متفاوتند.