نظریه ذهن در کودکان نابینا

مساله و هدف: نابینایی سبب عدم توازن شناختی، عاطفی هیجانی، زبانی، اجتماعی، روانی و حرکتی به ویژه در کودکان می گردد، لیکن وجود نقص هایی در نظریه ذهن در این گروه از کمبود اطلاعات دیداری آنان در تعامل های اجتماعی نشات می گیرد. روش: این مطالعه از نوع مفهومی مروری (روش اسنادی و کتابخانه ای) است و از طریق فیش برداری و مطالعه کتابخانه ای تعاریف، تحلیل ها و نظر پردازی هادر مورد مفاهیم نظریه ذهن و نابینایی از کتب و منابع علمی استخراج شد.

یافته ها و نتایج: نتایج نشان می دهد، افراد نابینا، قادر به شناخت افکار، احساسات و نیت های دیگران هستند، لیکن قادر به تمیز وانمود کردن، فریب دادن و لاف زدن از یکدیگر نیستند؛ اما هنوز معلوم نیست که به چه اندازه در ادراک درست اطلاعاتی که در یک مکالمه ارائه می شوند، نسبت به افراد بینا، موفق هستند. این مطالعه مروری می تواند به برنامه ریزان جهت بازنگری اثر نابینایی بر نظریه ذهن و انجام مطالعاتی در جهت رفع خلا های پژوهشی سوالات مطرح شده، مفید باشد.