نقش رویکرد معناگرا به عنوان گوهری باشکوه و ارزشمند در هنر و معماری مقدس

هنر اسلامی، تجلّی شکوه و قداستی بی نظیر است که هم چون گوهری درخشان و الماسی پرتلألؤ می درخشد و این درخشش و نورانیت را در قالب مبانی و مفاهیم روحانی و معنوی به سایر بخش های هنری، ساطع می کند. در واقع این طور می توان بیان داشت که هر جا تصویری در پرتو این هنر مقدس نقش می گیرد، این نقش با بهره مندی از پرتو انوار الهی به جایگاه و مرتبه ای می رسد که هم چون نگینی شاخص و بی نظیر بر انگشتری ارزشمند هنر و معماری جلوه می نماید. مفاهیم، ارزش ها و ویژگی هایی که از جهان بینی اسلامی سرچشمه می گیرند، همگی مقوله هایی بی بدیل و ممتاز می باشند که به هنر و معماری به عنوان یکی از مفاهیم بنیادین در فرهنگ و تمدن اسلامی، قداستی ویژه می بخشند. در مقاله ی حاضر "معناگرایی"به عنوان رویکردی والا و بی بدیل مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. هدف نهایی مقاله آن است که با شناختی عمیق و ارزشمند از مفاهیم و الگوهای اسلامی، تأثیر بی نظیر معناگرایی که همانا پرداختن به دنیای معنی است را مورد بررسی قرار داده و الگویی مطلوب و منحصر به فرد را در جهت یک معماری باشکوه و مقدّس ارائه دهد.