مروری بر درمان بیماری دیابت از دیدگاه طب سنتی

شیوع بالا و روز افزون دیابت و عوارض حاصل از آن و رشد روز افزون استفاده از درمان های مکمل خصوصا درمان های گیاهی و نیاز کشورها به استفاده از روش های طبی بومی خود، بررسی گیاهان پر مصرف و ترجیحا بومی در طب سنتی ایران را ضروری تر می کند. اهمیت گیاهان دارویی به اندازه ای است که محققین داروسازی داروهای قرن بیست و یکم را در گیاهان جستجو می کنند و معتقدند که حلال مشکلات پزشکی آینده گیاهان هستند. استفاده از گیاهان دارویی به منظور درمان با تاریخ زندگی انسان هم زمان بوده است. انسان در تمام دوران تاریخ برای درمان چاره ای جز توسل به گیاه نداشته است. اگرچه در نیم قرن گذشته استفاده از داروهای شیمیایی و سنتزی به شدت رواج یافته است اما به سرعت آثار زیانبار آن بر زندگی انسان باعث گرایش مجدد به سمت مصرف گیاهان دارویی گردید. وسعت و تنوع آب و هوایی در کشورهایی مانند ایران، چین و هند منجر شده است تا این مناطق از لحاظ تعداد و تنوع گونه های ارزشمند دارویی در دنیا از جایگاه خاصی برخوردار باشند به گونه ای که تا کنون صدها گونه گیاه دارویی با خواص بسیار موثر به دنیای امروز معرفی شده است. در ایران که یکی از هفت کشور آسیایی با بیشترین گیاهان دارویی است گرایش به مصرف گیاهان دارویی وجود داشته است و در سه دهه گذشته شاهد روند رو به رشد استفاده از آن ها و احیای طب سنتی هستیم. بر اساس آمار موجود در کشور بیش از 130 دارو با منشا گیاهی وجود دارد. جایگاه گیاهان دارویی در کشور با تحولات علمی تخصصی نظام مند شده است. تشکیل ستاد گیاهان دارویی و طب ایرانی، تاسیس دانشکده طب سنتی، ایجاد درمانگاه ها، مراکز تحقیقاتی نمادی از تحول جایگاه طب سنتی و درمان با داروهای گیاهی می باشد. امروز تخمین زده می شود که حدود 75 هزار گیاه دارویی در سراسر جهان وجود داشته باشد و تاکنون صنایع دارویی جهان بیش از 5000 داروی گیاهی ساخته و به بازار عرضه کرده است.