اثر ضد التهابی جزء گلیسیریزین گیاه شیرین بیان بر سلول های عصبی ملتهب شده، از طریق اندازه گیری اینترلوکین 6

گیاه شیرین بیان با نام علمی glycyrrhiza glabra یک گیاه درمانی سنتی است که در مناطق مختلفی از دنیا می روید و به واسطه دارا بودن ترکیبات دارویی و غذایی مهم در ریشه و ریزوم آن در دنیا حائز اهمیت می باشد. ریشه آن حاوی ترکیبات مهمی چون گلیسیریزین، فلاونوئید (لیکوئیرتین، ایزولیکوئیرتین)، ایزوفلاونوئید، کومارین و فیتواستروژن می باشد. ترکیبات موجود در این گیاه فعالیت آنتی اکسیدانی قوی دارند. ارزش درمانی این گیاه درموارد: ضد سرفه، ضد دیابت، ضد میکروب و ضد ویروس ثابت شده است. ماکروفاژها می توانند در طی اختلالات التهابی - عصبی و نورودژنراتیو تحریک شوند و با تولید واسطه های التهابی متعدد اثرات ایمنی زایی از خود بروز دهند اما در مواردی باعث ایجاد مشکلات بالینی و علائم بیماری های عفونی و التهابی بشوند. با توجه به مطالعات اخیر درباره ی اثرات بیولوژیک و درمانی ترکیبات شیرین بیان و هم چنین ترکیب اصلی ریشه ی ان (گلیسیریزین) هدف از مطالعه حاضر بررسی جزء گلیسیریزین گیاه شیرین بیان بر میزان اینترلوکین 6 تولید شده به عنوان یک واسطه التهابی ایجاد شده در مدل سلولی میکروگلیال ملتهب شده با لیپو پلی ساکارید بود. در این مطالعه گلیسیریزین با حجم های 3 و 10 میکرولیتر (بترتیب حاوی 0.24 و 0.8 میکروگرم) تولید اینترلوکین 6 را در سلول های bv-2 مهار کرد. فعالیت مهاری گلیسیریزین در این سلول ها ممکن است اثرات درمانی مهمی جهت درمان بیماری های التهابی عصبی داشته باشد.