فاکتورهای محیطی موثر بر رشد و عملکرد گیاه دارویی آلوئه ورا

آلوئه ورا (aloe vera l.) گیاهی گوشتی و چندساله از خانواده liliacea از جنس aloe است که به دلیل داشتن خواص بسیار زیاد دارویی و درمانی قرن هاست که مورد توجه ویژه قرار گرفته است. ژل آلوئه ورا مهم ترین قسمت گیاه می باشد که دارایی بیش از 200 ماده موثره شامل ماده موثره شامل عناصر ضروری بدن، ویتامین ها، پروتئین ها، چربی ها، اسیدهای آمینه و پلی ساکاریدهاست. فاکتورهای محیطی متعددی مانند عناصر غذایی، آبیاری، تراکم بوته، محرک های زیستی رشد و ... بر رشد و عملکرد گیاه آلوئه ورا موثر هستند. در آزمایشی سه سطح تراکم (2، 4 و 6 بوته در متر مربع) و سطوح نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) قرار داده شدند. نتایج نشان داد که سطوح نیتروژن و تراکم بر صفات مورد بررسی تأثیر معنی داری داشتند. در بین صفات عملکرد بیش ترین عملکرد وزن برگ، وزن ژل و وزن کل گیاه در تیمار 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و تراکم و تراکم 4 بوته در متر مربع و بیشترین عملکرد تعداد برگ و تعداد پاجوش در سطح 150 کیلوگرم کود نیتروژن و تراکم 6 بوته در متر مربع حاصل شد. از آن جا که در گیاه آلوئه ورا میزان ژل از اهمیت فراوان دارد، با توجه به شرایط اقلیمی مورد تحقیق در تیمار کود نیتروژن 150 کیلوگرم و 4 بوته در متر مربع بیش ترین وزن ژل حاصل شد. هم چنین در تحقیقی تیمار 150 کیلوگرم k₂o باعث تولید بیش ترین مقدار ژل و برای p₂o₅ تیمار 100 کیلوگرم در هکتار بعنوان مؤثرترین تیمار شناخته شد.