مقایسه کاربرد سه نوع پلیمر سوپر جاذب بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و نشت الکترولیت ریحان رقم کشکنی لولو (ocimum bacilicum cv. keshkeni luvelou) تحت تنش شوری

تنش شوری یکی از عوامل محدود کننده رشد در گیاهان می باشد که عملکرد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. پلیمرهای سوپرجاذب به دلیل قدرت جذب بالای آب در سال های اخیر به دلیل مشکلات کم آبی و شوری آب، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. به منظور بررسی اثر سه نوع پلیمر سوپرجاذب بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و نشت الکترولیت گیاه ریحان رقم کشکنی لولو تحت تنش شوری آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل شوری در 3 سطح (0، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم همراه با آب آبیاری) به عنوان فاکتور اول و نوع سوپرجاذب در 4 سطح (شاهد، آکوازورب، تراکوتم و استاکوزورب) به عنوان فاکتور دوم بود. سوپرجاذب ها به میزان 2 گرم بطور کامل قبل از کاشت با خاک مخلوط شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثرات متقابل شوری و نوع سوپرجاذب بر تعداد گره، شاخه فرعی، فاصله میانگره، ارتفاع سنبله، قطر ساقه، وزن تر و خشک برگ، ساقه و سنبله، وزن خشک ریشه و نشت الکترولیت در سطح احتمال یک درصد و بر طول برگ در سطح 5 درصد معنادار شد؛ اما بر ارتفاع و عرض برگ اثر معناداری نداشت. بیش ترین طول برگ، فاصله میانگره، ارتفاع سنبله، قطر ساقه، وزن تر برگ، ساقه و سنبله و تعداد برگ در تیمار بدون شوری و کاربرد سوپرجاذب تراکوتم مشاهد شد. بیش ترین نشت الکترولیت در تیمار شوری 80 میلی مولار و سوپر جاذب استاکوزورب مشاهده شد. کم ترین وزن تر و خشک برگ، ساقه و سنبله و تعداد برگ در شوری 80 میلی مولار و بدون کاربرد سوپرجاذب مشاهده شد.