تأثیر رژیم های مختلف آبیاری و تنظیم کننده های رشدی بر ویژگی های رشدی کاسنی پاکوتاه (.cichorium pumilum jacq)

کمبود آب در نواحی خشک و نیمه خشک جهان یکی از عوامل محدودکننده ی رشد و نمو گیاهان محسوب می شود. بدین منظور، پژوهشی با کاربرد تنظیم کننده های رشدی و با بررسی خصوصیات رویشی گیاه کاسنی پاکوتاه تحت رژیم های مختلف آبیاری در گلخانه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان در سال 1396 انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در 5 تکرار انجام شد که فاکتور اصلی شامل رژیم های مختلف آبیاری (آبیاری در حد ظرفیت زراعی، 70 درصد تخلیه رطوبتی و 90 درصد تخلیه رطوبتی) و فاکتور فرعی شامل محلول پاشی در پنج سطح (بدون محلول پاشی، محلول پاشی متیل جاسمونات با غلظت 25 میکرومولار، محلول پاشی یونیکونازول با غلظت 100 میلی گرم در لیتر، محلول پاشی سایکوسل با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و محلول پاشی باکتریهای محرّک رشد با غلظت 250 میلی لیتر در لیتر) بودند که اعمال این تیمارها در سه مرحله ی رشدی گیاه (4 تا 6 برگی، 8 تا 10 برگی و مرحله ی ساقه روی) انجام شد و همزمان با محلول پاشی دوم اعمال تنش صورت گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب می شود که تعداد و طول برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه و بخش های هوایی کاهش یافته و طول ریشه ی اصلی افزایش یابد. کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی در شرایط تنش خشکی شدید موجب شد که طول ریشه ی اصلی، تعداد ریشه های جانبی، تعداد برگ، وزن خشک ریشه و بخش های هوایی در بوته های کاسنی پاکوتاه در مقایسه با تیمار شاهد به میزان کم تری کاهش یافته و گیاه تحمل بیش تری در شرایط تنش خشکی داشته باشد. از این رو، استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی بخصوص یونیکونازول به مصرف بهینه آب کمک کرده و می تواند به هنگام مواجهه با تنش شدید رطوبتی در خاک کمک شایانی کند.