بررسی عملکرد میراگرویسکوالاستیک در بهبود رفتار سازه های فولادی نامنظم در پلان تحت زمین لرزه

نامنظمی های سازه ای یکی از مسائل غیرقابل اجتناب در بسیاری از سازه های شهری تلقی می شوند که ناشی از محدودیت های معماری، کاربردی و اقتصادی می باشند. نخستین گام در طراحی سازه ها در مناطق زلزله خیز رسیدن به درک روشنی از رفتار لرزه ای سازه ها و شناخت رفتار کلی آن هاست. در این پژوهش با مقایسه سازه های منظم و نامنظم در پلان 5 و10و 15 طبقه به عنوان مدل های پایه با استفاده از آئین نامه طرح ساختمان ها در برابر زلزله (2800) ویرایش چهارم و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران به صورت سه بعدی مدل و طراحی شده اند. سپس با استفاده از آنالیز دینامیکی غیرخطی تقاضای لرزه ای محاسبه شده است. در ادامه و پس از افزودن میراگرهای ویسکوالاستیک و با مقایسه مقادیر حاصل از تحلیل های فوق با مدل های نامنظم اولیه، تاثیر نامنظمی پلان بر رفتار لرزه ای قاب های خمشی فولادی ارزیابی می گردد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در سازه 5 طبقه (مقایسه سازه نامنظم بدون میراگر و سازه با میراگرویسکوالاستیک) سبب بهبود 39 درصد جابجایی و 36 درصد شتاب وارده به طبقه آخر و 26 درصد اختلاف در برش پایه سازه ها مشاهده می شود، در10 طبقه (مقایسه سازه نامنظم دریک جهت میراگر با سازه نامنظم دردوجهت میراگرویسکوالاستیک) سبب بهبود 31.4 درصد، 25.56 درصد و 27.57 درصدی ماکزیمم جابجایی و شتاب طبقه بام و برش پایه سازه می شود، در 15 طبقه (مقایسه سازه نامنظم با مهاربندیکطرفه و دو طرفه) سبب بهبود  11.72 درصد در جابجایی، 13.9 درصد در شتاب و 23.1 درصد در برش پایه بهبود داشته اند. با مقایسه کلی سه سازه، می توان دریافت که تأثیر نامطلوب افزایش جرم در ارتفاعات بالاتر بیشتر است.