سکونتگاه های غیررسمی و اثرات آن بر وقوع بزهکاری ها

جهان به سرعت در حال گسترش زندگی شهری است. در حال حاضر سرعت رشد شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه، بیش تر از کشورهای توسعه یافته است. در ایران نیز شهرنشینی با روندی سریع و شتابان همراه بوده و این رشد شتابان مسایل و معضلات زیادی برای شهرهای بزرگ ایران (به ویژه شهر تبریز) به دنبال داشته است. هدف این تحقیق تبیین عوامل مؤثر بر شکل گیری حاشیه نشینی شهر تبریز و پیامدهای ان به ویژه تأثیر سکونتگاه های غیررسمی بر افزایش بزهکاری بوده و روش تحقیق پیمایشی، میدانی و کتابخانه ای است. از دلایل بسیار مهم حاشینه نشینی در شهر تبریز می توان به بیکاری، درآمد کم، پایین بودن اجاره بهای مسکن و مهاجرت گسترده از محیط های شهری کوچک و روستاهای استان اشاره کرد، که ناشی از عوامل اقتصادی (جاذبه های اقتصادی شهر تبریز و دافعه های اقتصادی شهرها و روستاهای اطراف) و دافعه های اجتماعی و فرهنگی در محل سکونت قبلی بوده است و این امر موجب بروز انواع ناهنجاری های شهر (اشتغال افراد حاشیه نشین در مشاغل کاذب، وجود ساخت و سازهای غیرمجاز، افزایش جرم و جنایت، اثرات نامطلوب فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، آلودگی محیط زیست شهری و غیره) شده است.