تصویر یا ایماژ در شعر فروغ فرخزاد

تصویر (صور خیال یا ایماژ) از عوامل خیال انگیزی و زیبایی شناسیک متون می باشد که از یک سو به تحرک، پویایی و ایجاد شوق و هیجان در خواننده کمک نموده و از دیگر سو، وی را با شیوه های بیانی متفاوت در قالب اشکال مختلف از قبیل مجاز، استعاره، کنایه به جای کلام حقیقی آشنا می سازد. فروغ فرخزاد شاعره ی توانمند معاصر ادب فارسی می باشد که به عنوان اولین زن ایرانی، بی پروا به بیان احساسات بی پیرایه و به دور از قید و بند اخلاقی و اجتماعی در شعر خویش پرداخته است؛ وی از سازوکار « تصویر» برای بیان هیجانات و تجارب درونی و تعبیر از مفاهیم ذهنی و حالات نفسانی خود به عنوان ابزاری جهت اقناع مخاطب و برانگیختن عواطف و انفعالات درونی او بهره گرفته است. هدف از نگارش این جستار مختصر، بررسی و ارزیابی جایگاه تصویر در شعر عاطفی فروغ فرخزاد است که با تکیه بر روش کتابخانه ای و شیوه تحلیلی- توصیفی صورت پذیرفته است؛ در این پژوهش نخست عوامل تصویر ساز تعریف شده، سپس با ذکر شواهد شعری از دیوان سراینده، به تحلیل و بیان زیبایی نهفته در آن و نقش و تاثیر آن بر خواننده پرداخته شده است. نتایج حاکی از پژوهش آن است که فرخزاد از رهگذر زبانی ساده و روان برای فهم و درک بهتر مخاطب و در عین حال سرشار از تعابیر ادبی تشبیه، استعاره به کلام خویش جذابیت و گیرایی خاصی بخشیده است.