نقش داستان ها در پیدایش ضرب المثل (بررسی موردی در عصر جاهلی و دوره اسلامی)

مبحث امثال و حکم و داستان های مربوط به آن ها یکی از مهم ترین انواع ادبی و بلاغی به جای مانده از دوران پیش از اسلام و دوره اسلامی و نخستین بذرهای هنر داستان پردازی به شمار می آیند. و هم چنین ضرب المثل در گستره ادبیات از نقش و جایگاه والایی برخوردار است. و در زندگی تمامی اقشار جامعه، اعم از عامی، تحصیل کرده، فرهیخته و ... کاربرد ممتازی دارد و چه بسا جمله کوتاهی که ضرب المثلی یا حکمتی به ارث رسیده از گذشتگان است، کار ساعت ها سخن گفتن، دلیل آوردن و استدلال کردن و بحث کردن را انجام داده است. و اهمیت ضرب المثل و حکایت های مربوط به آن ها در ادبیات قدیم عربی نشان می دهد عرب ها تا چه اندازه به ایجاز در کلام و گزیده گویی علاقه و توجه داشتند در این پژوهش به بررسی نقش داستان ها در پیدایش ضرب المثل به صورت موردی در عصر جاهلی و دوره اسلامی به شیوه تحلیلی- توصیفی پرداخته شده است. و مشخص شد که ضرب المثل گونه ای از بیان است. که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آن ها نهفته است و بسیاری از این داستان ها از یاد رفته اند، و پیشینه برخی از امثال بر بعضی از مردم روشن نیست، با این حال، در سخن به کار می رود.