نگاهی نوین به زبان و واژگان لکی

زبان" لکی" یکی از شاخه های کهن ایرانیست که شمار گویندگان آن بیشتر از سه میلیون تن است، این گویش نه تنها واج های هندوایرانی و اروپایی را تا به امروز حفظ نموده بلکه دارای واژگانی می باشد که با کم ترین دستخوش آوایی و معنایی، نمایانگر زنده ای از فارسی باستان، زبان اوستایی و فارسی میانه است مهرورزیدن به این گویش می تواند کمک شایانی به زبانشناسان زبان های باستانی و زبانشناسان فرهنگستان ادب و فارسی ایران نموده و واژگان کهنش می تواند در بازسازی فارسی سره و در شکل گیری واژگان نوی که از سوی فرهنگستان برابرسازی می شود بکار گرفته شوند، فرهنگ نگاران و واژه سازان ریشه زنده بسیاری از واژگان فارسی کهن و دری را می توانند در این گویش پیدا کنند. این پژوهش به کاوش شماری از واژگان لکی پرداخته، واژگانی که تنها درسایه ی منیت این قوم تا به امروز مانده است و باید بیش تر از آن بهره جست در این مقاله واژگانی از زبان فارسی که تنها در سایه وجود زبان لکی به درستی ریشه یابی می گردند و معنا پیدا می کنند گردآوری شده، و نیز واژگانی را جسته است که تنها مشترک مابین گویش لکی و زبان انگلیسی بوده که نگارنده ریشه هندو اروپایی برخی از آن ها را نیز ردیابی کرده و بر آنان ترجمه و تفسیر نوشته است.