مقایسه تاب آوری، سرسختی روانشناختی و امید به زندگی دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاب آوری، سرسختی روانشناختی و امید به زندگی دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد بود. روش پژوهش حاضر یک پژوهش از نوع علّی مقایسه ای می باشد. در پژوهش حاضر جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد بروجرد (14620 نفر) که از این تعداد افراد خوابگاهی (1338 نفر)، در سال تحصیلی 96-1395 بوده اند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر نمونه گیری در دسترس می باشد که از بین دانشجویان دانشگاه و خوابگاه 100 نفر و از هر گروه 50 نفر که شرایط شرکت در پژوهش حاضر را داشتند، پرسشنامه های امید اشنایدر، تاب آوری کانر و دیویدسون و سرسختی روانشناختی در اختیار آن ها قرار گرفت. در پژوهش حاضر برای تحلیل داده ها از آزمون t گروه های مستقل استفاده شد. هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین میانگین نمره تاب آوری گروه دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی وجود دارد و میزان تاب آوری دانشجویان غیر خوابگاهی بیشتر از دانشجویان خوابگاهی است. نتایج نشان داد، در نمره امید به زندگی نیز اختلاف معناداری بین گروه دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی وجود دارد و میزان امید به زندگی دانشجویان خوابگاهی بیش تر از دانشجویان غیرخوابگاهی است. هم چنین نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین میانگین نمره سرسختی روانشناختی و مولفه های آن از جمله تعهد و کنترل روانشناختی در گروه دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی وجود دارد و میزان سرسختی روانشناختی و مولفه های آن از جمله تعهد و کنترح روانشناختی دانشجویان غیر خوابگاهی بیشتر از دانشجویان خوابگاهی است. اما در مولفه چالش تفاوت معناداری بین دوگروه مشاهده نشد.