مدل سازی عددی ستون های سنگی کپسولی شده با ژئوتکستایل

در مواردی که خاک محل پروژه خصوصیات مکانیکی و فیزیکی مورد نظر را نداشته باشد اصلاح خاک می تواند جهت تامین مشخصات مورد نیاز مفید باشد. روش های مختلفی برای اصلاح خاک وجود دارد که انتخاب روش مناسب با توجه به انتظاراتی که از خاک اصلاح شده می رود صورت می گیرد. در اکثر موارد هدف از اصلاح خاک، افزایش مقاومت برشی و قابلیت باربری خاک، افزایش پایداری و کنترل نشست می باشد. یکی از روش های اصلاح خاک های نرم و سست ریزدانه استفاده از ستون های سنگی می باشد. استفاده از ستون های سنگی در خاک های ریزدانه سست باعث افزایش مقاومت و قابلیت باربری این خاک ها می شود. فلسفه استفاده از ستون های سنگی زیاد بودن مقاومت برشی مصالح ستون سنگی و تامین قید جانبی بوسیله خاک اطراف است. از این رو ستون سنگی می توان بار را از سازه دریافت کرده و به لایه های مقاوم انتقال دهد. در این تحقیق از سه عدد ستون سنگی به قطر 1 متر و طول ثابت 11 متر استفاده شده است. جهت بررسی اثر ژئوتکستایل، تحلیل ها هم در حالت با روکش و هم بدون روکش ژئوتکستایل انجام شده است. بررسی ها شامل تحلیل اثر سختی خاک اطراف ستون سنگی، سختی مصالح ستون سنگی، چسبندگی خاک اطراف، سختی روکش ژئوتکستایل می باشد. هم چنین جهت مدل سازی از نرم افزار اجزای محدود plaxis در حالت دو بعدی و در حالت کرنش مسطح استفاده شده است. نتایج حاکی از کاهش نشست و افزایش مقاومت ستون های نسگی با افزایش سختی خاک اطراف و ستون های سنگی هم چنین تاثیر روکش نمودن ستون های سنگی بر رفتار ستون ها است، ولی تاثیر افزایش سختی خاک اطراف و ستون های سنگی بیش تر از روکش ژئوتکستایل به نظر می رسد.