بررسی و مقایسه روش های مختلف تحلیل و طراحی دال های بتن آرمه مشبک

امروزه استفاده از دال های دو طرفه ی مشبک بتن آرمه جهت پوشش دهانه های عریض مورد توجه قرار گرفته است. آئین نامه ی بتن ایران، طراحی این نوع دال ها را تحت پوشش قرار می دهد و چهار روش مستقیم، قاب معادل، ضرایب ممان و خطوط تسلیم، را جهت طراحی آن ها معرفی می کند. منطق حاکم، بر هر یک از این چهار روش متفاوت است و در نتیجه، در شرایط یکسان، جزئیات متفاوتی بدست می دهند. سوال این است که کدام یک از این جزئیات از نظر مقاومت، سختی و اقتصاد مطلوب تر است. لذا در تحقیق حاضر، برای سه نمونه دال با ابعاد مختلف، نتایج حاصل از طراحی با این چهار روش، وارد مدل های عددی شد و پس از انجام تحلیل غیرخطی مصالح بر روی این دال ها، منحنی های رفتاری بدست آمد و با هم مقایسه گردید. بررسی نشان می دهد که در تمام موارد، جزئیات بدست آمده از روش خطوط تسلیم، معیار مقاومت را ارضا می نماید و اضافه مقاومت جزئی در دال ایجاد می کنمد. این موضوع از نظر اقتصادی مطلوب است. از طرفی، سختی دال های طراحی شده به روش خطوط تسلیم بسیار کم تر از سختی بدست آمده از روش های دیگر است که این موضوع سبب می شود، خیز دال های طراحی شده به این روش، در شرایط بهره برداری، نزدیک به 2 برابر خیز مربوط به دیگر دال ها باشد. این موضوع نکته ی مهمی است که باید از دید معیارهای بهره برداری مورد توجه قرار گیرد و شاید بتوان گفت، معیار بهره برداری اجازه ی استفاده از دال های طراحی شده به روش خطوط تسلیم را به ما ندهد.