مروری برقابلیت کاربرد ماسه ریخته گری در تولید بتن بازیافتی

صنایع ریخته گری فلزات آهنی و غیر آهنی سالانه چندین میلیون تن محصولات جانبی در جهان تولید می کنند. در ریخته گری چندین بار ماسه را بازیافت و مجدد استفاده می کنند که این عمل در ایران تا حداکثر 2 بار صورت می گیرد و هنگامی که ماسه ها در اثر تخریب حرارتی بیش از حد ریز می گردند و دیگر قابل استفاده مجدد نمی باشند، از فرآیند ریخته گری حذف و تبدیل به ضایعات ماسه ریخته گری می شوند. ضایعات ماسه ریخته گری (wfs) حاوی رزین، پودر ذغال و بنتونیت می باشد که قابل حل در آب بوده و در اثر دفع نامناسب، باعث آلودگی محیط زیست می گردند. از طرف دیگر کمبود فضاهای دفن زباله و افزایش هزینه های آن و فشارها و محدودیت هایی که از سوی سازمان های محیط زیستی به صنایع ریخته گری اعمال می شود؛ بازیافت و بهره برداری از ضایعات صنعتی را در برابر دفع آن، تبدیل به یک پیشنهاد جذاب نموده است. مقالات منتشر شده بیانگر آن است که wfs می تواند در ساخت مواد کم مقاومت کنترل شده (clsm)، بتن، ملات، روسازی ها، بتن آسفالتی و بلوک بتنی استفاده شود. مقاله حاضر با هدف مقایسه ی نتایج کاربرد ماسه های ریخته گری ایرانی و خارجی در بتن، با بررسی تحقیقات منتشر شده، خلاصه ای از نتایج کارایی، خصوصیات مکانیکی بتن شامل؛ مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مدول الاستیسیته و دوام بتن شامل؛ مقاومت سایشی، جذب آب و سرعت امواج فراصوتی (اولتراسونیک) را ارائه نموده است.