بررسی تأثیر تقویت موضعی بر رفتار لرزه ای دیوار برشی مرکب با ورق های فولادی رویه و بتن میانی

دیوارهای برشی یکی از اعضای سازهای مهم جهت تحمل بارهای جانبی وارد به ساختمان ها نظیر نیروی باد و زلزله می باشند. با توجه به اینکه میزان نیروی جانبی وارد به سازه های بلند در سطح بالایی قرار دارد، دیوارهای برشی مرکب با برخورداری از مقاومت جانبی زیاد، ظرفیت تغییرشکل و اتلاف انرژی بالا به عنوان سیستم باربر جانبی در سازه های بلند مورد توجه محققین قرار گرفته اند. در مقاله ی حاضر یک نوع دیوار برشی مرکب متشکل از ورق های فولادی رویه، بتن میانی و میلگردهای اتصال که ورق های فولادی را به یکدیگر متصل می کند، به همراه ستونه ای کناری دارای رویه ی فولادی و هسته ی بتنی، با استفاده ار نرم افزار اجزای محدود abaqus مدل سازی عددی شده و نتایج حاصل با استفاده از نتایج آزمایشگاهی موجود راستی آزمایی شده است. سپس بر اساس مدل سازی صورت گرفته، تأثیر تقویت بخش پایینی دیوار بر عملکرد لرزهای نمونه مطالعه شده است. رفتار لرزهای این نمونه نیز از نظر سختی، شکل پذیری، مقاومت جانبی و ظرفیت اتلاف انرژی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس مطالعه ی صورت گرفته، با تقویت بخش پایینی دیوار تا زمانی که بخش تقویت شده موجب عملکرد تکیه گاهی برای بخش فوقانی نگردد، عملکرد دیوار برشی مرکب بهبود می یابد، اما چنان چه این بخش باعث عملکرد تکیه گاهی برای بخش فوقانی شود، به شدت از شکل پذیری دیوار کاسته می شود.