رویکرد مهندسی مذاکره و کاربرد آن در پروژه های ساختمان (مطالعه موردی: بلندترین سیلوی جهان در شهر زوریخ سوئیس)

مذاکره به عنوان یک راهکار تصمیم گیری مشترک، یک فرآیند فراگیر در تمامی سطوح جوامع انسانی، چه در زمینه سیاست، کسب و کار، و چه زمینه های خصوصی می باشد. مطالعات مذاکره به رشته های متعددی مرتبط بوده و بکارگیری رویکردی جامع و منطقی در مذاکرات، و در نهایت انتخاب بهینه ترین راهکار استراتژیک از اهمیت بالایی برخوردار است. در تنظیم قراردادهای ساخت، مدیریت صحیح و مؤثر مناقشات و کاهش تنش های ناشی از اقدامات رقابتی در مناقصات، ارائه گزینه های جایگزین به منظور توافق در مذاکره، و حفظ منافع اساسی طرفین قرارداد، اقداماتی ضروری به نظر می رسد. امروزه تحقیقات گسترده ای درخصوص مذاکرات، ازجمله زمینه های نظریه بازی کاربردی، تجزیه و تحلیل مذاکرات، نظریه تصمیم گیری، علوم رفتاری و غیره، با استفاده از انواع روش های دقیق انجام شده، که پیشرفت های قابل توجهی را نسبت به دهه های گذشته حاصل کرده است. با این حال، عملی کردن این ایده ها و تکنیک ها هم چنان به عنوان یک چالش باقی مانده است. نظریه نوظهور "مهندسی مذاکره" رویکردی مبتکرانه و مبتنی بر راه حل مهندسی است، که در بستر علم اقتصاد توسعه یافته و به لحاظ مفهومی مابین دو نظریه "تجزیه و تحلیل تصمیم گیری" و "نظریه بازی" قرار دارد. این رویکرد بر مبنای تجزیه و تحلیل ساختار و کاهش سطح پیچیدگی مسائل بوده، که ما را قادر می سازد تا با بکارگیری ابزارهای ریاضی مختلف، راه حلی منطقی برای مسائل مذاکراتی در دنیای واقعی پیدا کنیم. در این پژوهش به بررسی راهکارهای مهندسی مذاکره و کاربردهای در مدیریت ساخت پرداخته شده، و پروژه بلندترین سیلوی جهان به ارتفاع 118 متر (واقع در شهر زوریخ سوئیس) که نویسنده اول مسئول بازسازی آن بوده، به عنوان مطالعه موردی مورد بررسی قرار گرفته است.