بررسی آزمایشگاهی اثرات مواد پوزولانی در مرمت سازه های بتنی در معرض حملات سولفاتی

امروزه از پوزولان ها به شکل گسترده ای در پروژه های عمرانی به دلایل مختلف از جمله، بهره وری فنی و اقتصادی آن استفاده می شود. در طی این سال ها پارامترهای مکانیکی و دوام بتن مورد توجه قرار داشته است که نقش مهمی در طول عمر مفید سازه های بتن مسلح دارد. یکی از راهکارهای بهبود پارامترهای مکانیکی و دوام بتن استفاده از مواد پوزولانی در بتن به عنوان جایگزین سیمان می باشد. مصرف پوزولان های طبیعی به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی توانسته است در ساخت بتن های با دوام در محیط های دریایی، سدها و کانال های بتنی و ... موثر باشد و امروزه استفاده از بتن های حاوی پوزولان مورد توجه متخصصین قرار گرفته است. با توجه به فراوانی پوزولان های دوده سیلیس و خاکستربادیو زئولیت در ایران و از طرفی خواص مناسب این مواد ازدیدگاه مواد جایگزین با سیمان (پوزولان)، در این پژوهش مشخصات مکانیکی بتن حاوی پوزولانهای دوده سیلیس و خاکستر بادیو زئولیت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور این مواد در نسبت آب به سیمان ثابت و درصدهای مختلف، جایگزین سیمان مصرفی شده است و آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی و میزان جذب و نفوذ آب بر روی آزمونه های بتنی صورت گرفته است. نتایج نشانگر تاثیر مثبت این پوزولان ها بر روی مشخصات مکانیکی بتن می باشد. بطوریکه در مخلوط های دوجزئی حاوی دوده سیلیس و زئولیت افزایش تا 28 درصدی مقاومت فشاری و کششی و کاهش تا 25 درصدی جذب آب و کاهش تا 42 درصدی عمق نفوذ آب مشاهده گردید. ولی در مخلوط دوجزئی حاوی خاکستر بادی تمام پارامترها بتن ضعیف تر شدند. در مخلوط های چهارجزئی نیز تمام پارامترهای بتن افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کردند.