بررسی اثر بازشوهای مستطیلی در تیرهای عمیق مسلح شده با میلگردهای فولادی و میلگردهای cfrp

تیرهای عمیق به عنوان یکی از اعضای مهم در سازه های بتن مسلح مطرح می باشند. در این اعضا به دلیل دارا بودن نسبت دهانه برشی به ارتفاع کم، بارها با یک مکانیزم خرپایی به تکیه گاه ها منتقل می شود. گسیختگی این تیرها از نوع برشی با شکل گیری ترک های قطری می باشد. به دلیل شرایط معمارى و تغییر در عملکرد سازه، تعبیه بازشو در مواردی غیر قابل اجتناب می باشد که باعث کاهش ظرفیت نهایى عضو می شود. تیرهای عمیق به دلیل کاربرد وسیع در مهندسی عمران از جمله ساختمان های بلندمرتبه، دیوارهای برشی و سازه های دریایی مورد توجه محققان می باشد. در این پژوهش به بررسی اثر بازشوهای مستطیلی در تیر عمیق بتنی پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا دو آرایش آرماتور در تیرهای عمیق دارای بازشو مستطیلی مسلح شده با میلگردهای فولادی و میلگردهای cfrp مدل سازی شده است و در ادامه عملکرد تیر عمیق دارای بازشو مستطیلی بررسی می گردد. نتایج تحلیل حاکی از کاهش جابجایی تیر در صورت استفاده از میلگردهای cfrp در بالا و یا پایین مقطع دارد. هم چنین تیر دارای بازشو مستطیلی در نیمه بالایی نسبت به تیر دارای بازشو مستطیلی در مرکز و نیمه پایینی تیر جابجایی نهایی کم تری دارد.