دانشگاه، جامعه و صنعت (در جستجوی الگویی پایدار)

تبیین دقیق و کاربردی مفهوم «ارتباط دانشگاه و صنعت» و یافتن مدلی روزآمد و بومی برای آن، مستلزم توجه به همه ابعاد این مقوله است. مروری بر پژوهش های صورت گرفته در سال های اخیر نشان می دهد که از سه منظر می توان به این موضوع نگریست. در منظر اول، صرفاً با دیدگاه نظری به بررسی چیستی، ضرورت و سابقه اقدامات صورت گرفته در ایران و سایر کشورهای جهان پرداخت. در منظر دوم، به صورت تخصصی و تکنیک محور اقدام به مرور مدل ها و الگوهای ارائه شده برای آن نمود و در منظر سوم، راهکارهای پیاده سازی و اجرایی کردن این ارتباط را مورد بررسی قرار داد. در این مقاله که با عنوان «دانشگاه، جامعه، صنعت؛ در جستجوی الگویی پایدار» تدوین گردیده، با بهره گیری از نتایج پژوهش های داخلی و خارجی، تلاش شده از هر سه منظر به موضوع پرداخته شود و در واقع، نوعی بررسی اجمالی به همه جوانب موضوع صورت گیرد. از این رو؛ پس از تشریح ادبیات، پیشینه و اهمیت تحقیق، دلایل ارتباط دانشگاه، جامعه و صنعت مورد بررسی قرار گرفته و ضمن اشاره به برخی از مدل ها، فرآیندها و نظام های ارتباط بین این سه نهاد، موانع و تسهیل کنندگان آن بیان شده و سپس مروری بر تجارب سایر کشورها صورت گرفته است. در پایان نیز، به بحث و نتیجه گیری و ارائه پیشنهاداتی به منظور ترسیم الگوی مناسب و بومی ارتباط دانشگاه و صنعت در کشور ایران پرداخته شده است. این مطالعه که به روش کتابخانه ای و بررسی اسنادی انجام شده، تلاشی است برای آشنایی هر چه بیشتر با آخرین یافته های علمی و اجرایی در زمینه «ارتباط دانشگاه، جامعه و صنعت»، ارائه دیدگاهی همه جانبه به ابعاد مختلف موضوع و تبیین راهکارهای ترسیم الگوی این ارتباط. لزوم بهره گیری از یافته های علمی و تجارب عملیاتی سایر کشورها در برقراری ارتباط اثربخش میان سه نهاد دانشگاه، جامعه و صنعت، توجه به الزامات و اقتضائات بومی ایجاد این ارتباط و پیشنهاد تدوین سند راهبردی و ترسیم الگوی ملی تعامل سازنده دانشگاه و صنعت در جمهوری اسلامی ایران، از مهم ترین یافته ها و نتایج این پژوهش می باشد که امید است مورد توجه و استفاده قرار گیرد.