مروری بر ابزارهای سنجش سازماندهی ادراکی در اتیسم

اختلال طیف اتیسم، به گستره وسیعی از اختلالات عصب - تحولی گفته می شود که با نقایص پایدار در تعاملات اجتماعی، ناتوانی در برقراری ارتباط کلامی و (یا) غیرکلامی و وجود الگوهای محدود و تکراری در رفتار، علایق و فعالیتها همراه است. یکی از زمینه هایی که سالهای اخیر نظر محققان را به خود جلب کرده است، عمومیت مشکلات ادراکی در افراد مبتلا به اتیسم است. از آنجایی که نحوه سازمان دهی ادراکی غیر معمول در افراد اتیستیک می تواند بسیاری از ناتوانی های آنها در تعامل موثر با محیط را توجیه کند، فهم عمیق تر و دقیق تر از اختلالات ادراکی در اتیسم، می تواند ارزیابی اختلال و تشخیص درست و زودرس را بهبود بخشد و همچنین به طراحی روش های مؤثرتر مداخله و توان بخشی منجر شود. بنابراین مطالعه شیوه پردازش اطلاعات در افراد مبتلا به اتیسم و ترسیم پروفایل شناختی آنها بیش از پیش در اولویت قرار گرفته است. برای تحقق این مسئله، به ابزارهای سنجشی کارآمد (نظیر آزمون های روان شناختی و تکالیف شناختی) نیاز است که بتوانند اطلاعاتی منسجم و عمیق را درباره وجوه مختلف اختلال برای محققین فراهم کنند. در این مقاله، تکالیف سنجش شناختی و آزمون های روان شناختی که می توانند در مطالعات ادراک دیداری مورداستفاده قرار بگیرند، معرفی و مرور شده است.