بررسی رابطه بین مقاومت کارکنان در برابر تغییر و ساختار سازمانی مورد مطالعه: سازمان های ارائه دهنده خدمات دولتی استان خراسان رضوی

امروزه پذیرش تغییرات محیطی از طرف سازمان ها برای ادامه حیات آن ها ضروری است. یکی از مسائلی که در جریان اعمال، اجرا و پذیرش تغییرات توسط سازمان ها بوجود می آید، مقاومت کارکنان است. سازمان های ارائه دهنده خدمات دولتی به عنوان سازمان هایی که در محیط اجتماعی پراکنده اند، مستثنی از این قاعده نیستند و باید ضمن برنامه ریزی برای مواجهه با تغییرات، توجه خود را به شناسائی عوامل موثر بر میزان مقاومت کارکنان معطوف نمایند. بر این اساس، تحقیق حاضر درصدد بررسی رابطه بین میزان مقاومت کارکنان در برابر تغییر و ابعاد ساختار سازمانی (رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) است. جامعه آماری این تحقیق کلیه ادارات و سازمان های دولتی استان خراسان رضوی است که حجم نمونه آن 415 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه است و تحقیق از نظر هدف از نوع تحقیق کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی-پیمایشی است. تحلیل داده ها با استفاده آزمون همبستگی اسپیرمن صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بین میزان مقاومت در برابر تغییر و میزان رسمیت ساختار سازمانی و هم چنین میزان تمرکز ساختار سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین میزان مقاومت در برابر تغییر و میزان پیچیدگی ساختار سازمانی رابطه معنادار مثبتی وجود دارد.