بررسی رابطه بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی با در نظر گرفتن متغییر تعدیل گر هوش معنوی در بین کارمندان اداره مهندسی و نظارت شهرداری مشهد

هدف از طرح و پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی با در نظر گرفتن متغییر تعدیلگر هوش معنوی در بین کارمندان اداره مهندسی و نظارت شهرداری مشهد می باشد. جامعه آماری شامل تمامی پرسنل اداره مذکور که رابطه استخدامی (رسمی، پیمانی، قراردادی، شرکتی) با شهرداری دارند که جمعا 98 نفر هستند می باشد. که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی با طبقه بندی (با تخصصی متناسب) تعداد 78 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودنی ها با سه پرسشنامه فضیلت سازمانی کامرون و همکاران (2004)، سلامت سازمانی هوی و میکسل (2008) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) پاسخ دادند. در ضمن برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی رابطه وجود دارد. هم چنین هوش معنوی رابطه بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی را تعدیل می کند. هم چنین نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین ابعاد ابعاد فضیلت سازمانی (خوش بینی، اعتماد، همدردی، انسجام و بخشش) و سلامت سازمانی رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد. هم چنین نتایج تحلیل رگرسین نشان داد دو بعد هوش معنوی (تفکر وجودی عمیق و افزایش معنی) رابطه بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی را تعدیل نمی کند و معنادار نیست و دو بعد دیگر هوش معنوی (شناسایی عالم مافوق و توسعه حالت آگاهی) رابطه بین فضیلت سازمانی و سلامت سازمانی را تعدیل می کند و رابطه معناداری دارد.