تاثیر اقتصاد مقاومتی و مقاومت اقتصادی در جامعه مدنی

تجارت و سرمایه گذاری خارجی ناشی از روابط حسنه بین ملت ها است و هم چنین ناشی از عرضه و تقاضا برای کالا و خدمات بین کشورهای مختلف جهان به دلیل سود آوری برقرار می شود که می تواند خصوصی باشد و یا دولتی. پیروزی انقلاب اسلامی ایران از سال 57 به بعد فضا و نظام تازهای برای سرمایه گذاریه ای خارجی با برخی از کشورها را ایجاد کرد و فضای سرمایه گذاری سابق را که رونق گرفته بود ملتهب کرد. به سبب شرایط آغاز انقلاب سرمایه گذاری های خارجی سخت کاهش یافت تا آن جا که به سبب نگرش های منفی خارجی نسبت به انقلاب، برخی از قراردادهای سرمایه گذاری پیش از انقلاب نیز کان لم یکن شد. افزایش ثروت عمومی و رفاه عمومی هدف همه نظام های اقتصادی است و برکسی پوشیده نیست که ابزار تحقق این هدف علم و تکنیک های اقتصادی است. نظام جمهوی اسلامی ایران با شرایط فعلی اقتصادی و تحریم های جهانی لاجرم باید نوعی سیاست اقتصادی را در پیش گیرد که کم ترین خسارات به او وارد آید، و اقتصاد مقاومتی می تواند مصداقی از آن باشد. اگر این نوع از اقتصاد را یک مکانیزم به حساب آوریم باید گفت اقتصاد مقاومتی، اقتصادی است که در شرایط بروز ناسازگاری ها و حوادث و بحران ها و یا در مسیر اهداف، پویا و پایدار، ظهور می کند و ظهور آن ضروری می باشد. وجود این نوع از اقتصاد ریشه در جهان بینی توحیدی دارد و مقوله های مادی معیشت و معنویت را در یک تفسیر و یک الگوی خاص دنبال می کند اما نه الگویی که محوریت را بر ریاضت و مقاومت بنا نهد. علی ایحال ناگزیر در ایران اسلامی اندک زمانی است که پروژها و سرمایه گذاری خود را در حول این محور می چرخانیم.